ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΙΚΙΑΝΟΥ

Μια σύντομη ιστορία του Αλικιανού

Η ιστορική κωμόπολη του Αλικιανού ανήκει στην επαρχία Κυδωνίας του Νομού Χανίων και είναι η έδρα του Δήμου Μουσούρων. Βρίσκεται 12 χλμ. ΝΔ των Χανίων, σε κατάφυτο λεκανοπέδιο, που διασχίζει ο ποταμός Καιρίτης .

Η ύπαρξη του Αλικιανού μ' αυτό το όνομα, είναι γνωστή από τα χρόνια της βενετοκρατίας. Στην εποχή της βενετοκρατίας τ’ Αλικιανού ήταν φέουδο των Βενετών ευγενών  Da Molin, ο πύργος των οποίων βρισκόταν στο κέντρο του χωριού. Τα ερείπια του “πύργου” των Δαμολίνων (έτσι ονομάζεται ως σήμερα) σώζονταν μέχρι πρό τινος μέσα “στου Καρδάμη το περβόλι”. Κατά την επανάσταση της Δημοκρατίας του Αγίου Τίτου, το 1363, δύο μέλη της οικογένειας, ο Γεώργιος και ο Τζανάκης, “ωμολόγησαν πατρίδα την Κρήτη και ησπάσθησαν την πίστην των εντοπίων”, θυσιάζοντας τη ζωή τους, κοντά στους εξεγερμένους Κρητικούς. Η οικογένεια Da Molin και ο πύργος τους στ' Αλικιανού συνδέονται με την τραγική κατάληξη της επανάστασης του 1527  κατά των Βενετών (ή, του 1571, σύμφωνα με άλλους μελετητές), που περιγράφει ο Σπυρίδων Ζαμπέλιος στο μυθιστόρημα “Κρητικοί Γάμοι”. Επικεφαλής της επανάστασης ήταν ο Γεώργιος Καντανολέων ή Λυσσογιώργης, της βυζαντινής οικογένειας των Σκορδιλών, από το Χριστογέρακο. Ο Καντανολέων (ή Καντανολέος, στη νεοελληνική λαϊκή εκδοχή του ονόματος), μαζί με άλλους αρχηγούς της Δυτ. Κρήτης, του Φωτεινούς, τους Μουσούρους, τους Κόντους, τους Πάτερους, οχυρώθηκαν σε φρούρια που έχτισαν στην κοιλάδα Οφιδόσυρμα και στα Μεσκλά, έγιναν κύριοι της Κυδωνίας, του Σελίνου, των Σφακίων και μεγάλου μέρους της πεδιάδας των Χανίων, ανακήρυξαν ρετούρη το Γεώργιο Καντανολέο και άρχισαν να εισπράττουν φόρους για λογαριασμό της επαναστατικής κυβέρνησης.

Πηγή: http://www.eks-ik.eu/dimosieyseis-ekdoseis/arthra-meletes/25-mia-syntomi-istoria-tou-alikianoy

Ο Τιμ